Vincent van Gogh powiedział,
Ktoś ma wielki płomień w duszy, ale nikt nie przychodzi się przy nim ogrzać; przechodnie widzą tylko nikły dym unoszący się z komina i idą dalej swoją drogą. Rysunki, które robię obecnie, są jakby cieniem moich myśli, jednak cień ten ma już pewne kształty. To, czego szukam, to, do czego dążę, nie jest czymś nieokreślonym, tkwi w samym życiu. Tej rzeczywistości nie uchwyci się inaczej, jak przez cierpliwą i systematyczną pracę.
Ewa Kaczmarczyk ( z.d.Dolniak) Zakochana w poezji i malarstwie , fotografii zauroczona magią chwili , czasu bycia i przemijania zmierzyłam się z tworzeniem.
Urodziłam się 22.10.1962r. w Radomsku, absolwentka PAT w Krakowie i Studium Rodzinnego przy Instytucie Teologicznym w Częstochowie, Terapia pedagogiczna z arteterapią Akademię im. Jana Długosza w Częstochowie , Filozofia Akademia Polonijna w Częstochowie ,Oligofrenopedagogika i Zintegrowana edukacja przedszkolna i wczesnoszkolna SDKO Radom poeta, bajkopisarz, pedagog, filozof, teolog, arteterapeuta, doradca rodzinny. Publikacje w licznych almanachach, antologiach i czasopismach ogólnopolskich jest laureatką wielu konkursów i turniejów poetyckich między innymi ; zdobywca nagrody w konkursie Polish American Poets Academy wiersz miłosny " Mam" 2005 i w konkursie wiersz dla mamy "Mamo"2007 WALLINGTON USA
Szczególne Wyróżnienie II stopnia konkurs o dla Jana Pawłą II międzynarodowy konkurs Academia Polish American Poets Academ 2005wiersz patriotyczny międzynarodowy konkurs Academia Polish American Poets Academ 2013 ,udział w konkursie wyróżnienie i publikacja w tomiku DSP BOOK Publishing .Członkini Stowarzyszenia Literackiego "Ponad" , założycielka grypy poetyckiej ZAMYŚLENIE jak również Salonu Poezji Inaczej. Kocham sztukę, poezję, muzykę, piękne krajobrazy, chwile zamyślenia, uwielbiam uśmiech na twarzach swych podopiecznych od dzieciaka do seniora. Pisze wiersze, opowiadania, bajki i Ikony , prozę, trochę rysuję i maluję ;zainteresowania: literatura, muzyka, film, komputery, fotografia., rękodzieło wszelakie , malarstwo . Autorka tomików wierszy: Słowa różą pisane (2009), Zamyślenie 2009, Wakcyna przygoda w różowych okularach (2008) Jasełka i opowieści na Boże Narodzenie (2005) Dni Radomska 2011(2011)Życie zapisane w słowach (2012) Poezja nie zna granic (2012)Bajki ; Bagaż wspomnień , Do Betlejem , Mała Agatka, (2009),Owocowe Abc, (2012) Wyspa Wielkiej Przyjaźni Białka i łatka (2013) ,Henrykowi Fajtowi i Czesławowi Kałkusińskiemu w setną rocznice (2012) , Dla jego bolesnej męki (2013),Contemporary Writers of Poland 1975-2000, Radomsko w poezji (2013) Koniec Świata 2012(2013, HABEMUS PAPAM 2013 , Zlote Strofy 2015 , „Powiat radomszczański w poezji”2015 ,Kawiarenka Poetycka cz1 i 2 2016,Ogrody Poetów ,Niepewność 2016,Peron literacki 2016 ,Antologii Poezji Słowiańskiej 2016, Twój internetowy profil -Miasto literatów wydane przez DSP Publishing 2016 Antologia " W zwierciadle ciszy "2017, Antologia NOTES POETYCKI 2017, Antologia dla Jana Pawla II Ośrodek Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II 2017 ,Contemporary Writers of Poland 2017
W wolnej chwili prowadzę Fundacji Aktywne Centrum Edukacji oraz wspieram wydarzenia w Radomsku, założyciela Radomszczańskiego Uniwersytetu III Wieku .
Kontynuacja swoich zainteresowań plastycznych, a szczególnie interesowało mnie malarstwo. Oprócz tego malarstwa specjalizowałem się w pisaniu ikon , ukończyłam warsztat pisania ikon.
Wszelka sztuka jest naśladowaniem natury. Seneka Młodszy
Sztuka jest wycinkiem rzeczywistości widzianym przez temperament artysty. Emil Zola
Sztuka w życiu jest dla mnie ważnym elementem jest to naturalna harmonia ze światem nas otaczającym .każdy jest ona muzyka duszy , uczta dla oczu któremu towarzyszy zachwyt ukojenia istota wewnętrznego wyciszenia Sztuka czyni że jestem otwarta czyni człowieka twórcą, kształtuje niepowtarzalność inteligencję estetyczną .Maluję , fotografuję piszę Ikony nie mogę zdradzić oczywiście poezji to jest odbicie mojej duszy w lustrze sztuki. Ikona jest efektem działania płynącego z wiary.
Ikona opisuje życie Boga, w związku z tym Ikonę się piszę, a nie maluje. Każdorazowo jest odwzorowaniem gestu miłości, daru przybierającego wieloraką a w ostateczności nieskończoną ilość postaci. Ikonopisarz pamięta i modli się, aby rękę prowadziło serce, a serce napełniało się mądrością płynącą z komunii. Pisanie ikony wywodzi się z techniki i starej tradycji bizantyjskiej. Technika wymaga nie malowania, a rysowania poprzez kreskowanie, od strony technicznej nazwano to pisaniem.Ikona powstaje według tego ścisłego kanonu i ja przestrzegamy tego zbioru zasad, po to żeby końcowy efekt można było nazwać Ikoną są to pigmenty naturalne. Korzystamy z tego, co stworzyła natura, z najszlachetniejszych materiałów jakie są dostępne od czasów starożytnych.Sama wykonuje farbę na bazie pigmentów mineralnych (organicznych i nieorganicznych), czyli sproszkowanych ziem, kamieni, skał, roślin i dodaje do tego kurze żółtko i białe wytrawne wino. To jest farba podstawowa. Podkład na deski przygotowuje się z najwyższej gatunkowo kredy, tzw. szampańskiej. Nazwa wywodzi się stąd, że jej złoża znajdują się tylko w jednym miejscu na ziemi we Francji. Żeby dany wizerunek można było nazwać ikoną musi on powstać według kanonu. Dlatego staram się robić wszystko zgodnie z kanonem.
Taka właśnie sztuka ma olbrzymią wartość w kształtowaniu człowieka, pisał już o tym wielki niemiecki poeta Johan Wolfgang Goethe "Prawdziwie estetyczną dydaktykę mielibyśmy wtedy, gdybyśmy ukazali naszym uczniom wszystkie wartości estetyczne lub też przedstawili im je w chwili, kiedy osiągają punkt kulminacyjny, a oni sami przejawiają największą wrażliwość. Ponieważ jednak wymagania tego nie można spełnić, przeto największą ambicją publicznego nauczyciela powinno być ożywienie w uczuciach pojęć odnoszących się do zjawisk i w taki sposób, by stali się wrażliwi na wszystko, co dobre, piękne, wielkie i prawdziwe, by przyjmowali to z radością, ilekroć się z tym zetkną. Tym samym podstawowa zasada, na której wszystko się opiera, ożywiłaby w nich bez ich wiedzy i świadomości."
Pozwalam sobie i innym okazywać uczucia, nauczyłam się rozumieć siebie i innych, często patrzę na dzieła wielkich twórców i razem z nimi, ich sztuką uczę się człowieczeństwa i otwartości na świat .
|