Beata Korzeniak – urodzona w Krakowie w 1966 roku . Ukończyła studia historyczne ze specjalnością nauczycielską na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1991 roku. Rok później wyjechała krótkoterminowo do USA, ale los na stałe związał jej życie z tym krajem.Tutaj założyła rodzinę. Ma dorosłego syna. Regularnie jednak odwiedza Polskę-ukochany Kraków i południowe tereny Polski. W okresie studiów zapałała miłością do gór: Bieszczad, Beskidów, a podczas wizyt w Polsce zawsze wyprawia się na szlaki tatrzańskie, góry uwielbiane teraz przez jej syna. Relaksuje się przy samotnym spacerze i lekturze książek historycznych, czy obyczajowych.
Lubi taniec i śpiew. Tę pasję miała okazję rozwijać jeszcze w Krakowie jako „ świeży narybek” w zespole ludowym Słowianki , działającym przy UJ. Śpiew wpisał się również w kilkanaście lat jej życia w Stanach, bowiem była solistką grup muzycznych: Impuls i Expo występująch na uroczystościach prywatnych, ale też różnych imprezach polonijnych w stanach Illinois, czy Michigan. O ile ten okres należy już do przeszłości, o tyle pasja wyrażania swych uczuć i obserwacji w lirykach nadal jest ważną częścią jej życia.
Pierwszy wiersz napisała w wieku 15 lat. Od tamtego czasu pisze mniej, lub bardziej regularnie. Jej twórczość to wiersze refleksyjne , ale też fraszki, wiersze satyryczne oraz wiersze dla dzieci. Te ostatnie są inspirowane pracą z dziećmi, gdyż od 12 lat naucza języka polskiego, historii i geografii w polskich szkołach sobotnich na terenie aglomeracji chicagowskiej. Po raz pierwszy jej wiersz „Małpa zielona” został opublikowany w Kurierze Codziennym w Chicago w roku 1999. Jej wiersze ukazały się także w tygodniku Monitor. Jest autorką muzyki i słów o Janie Kochanowskim, które zostały przyjęte jako hymn szkolny Polskiej Szkoły im. Jana Kochanowskiego w Norridge, Illinois, w której obecnie uczy. Należy do Zrzeszenia Literatów Polskich w Chicago.
|