Zdazylam urodzic sie przed wojna 19 sierpnia w uroczym miasteczku Biala-Rawska. Okres mojego dorastania i rozwoju przypadl na straszna okupacje niemiecka, a potem na nowy etap budowy ustroju komunistycznego.
Jeden i drugi zwiazany byl z przesladowaniem i trudno bylo rozwijac sie w tych warunkach. Mysli twórcze ukrywane i mocno strzezone.
Duzo mlodziezy staralo sie docierac do literatury klasycznej i doksztalcac sie konspiracyjnie. Trudne to byly czasy, ale umysly nie zostaly zniewolone.
Od 1945 r. miejscem zamieszkania byla Lódz. Ze wzgledu na preferencje rodzinne wybralam kierunek ekonomiczno-handlowy.
Od 1979 r. przebywam z rodzina w Stanach Zjednoczonych. Poezja porywala mnie zawsze. Jest pokarmem dla mojej duszy. Duzy udzial mial w tym prof. S. Florczak, wspanialy polonista. Pisze ja z porywu serca. Motywem sa przewaznie przezycia i rozwazania. Dlatego zawsze znajduje sie w srodku bólu i zalu na tle wydarzen, które nam zycie przynosi. Czesto w czasie pisania towarzysza mi lzy wzruszenia. Wiersze moje nie sa obwarowane zbytnia fantazja lub kwiecistym polotem.
Ze szczególnym uwielbieniem poswiecilam kilka wierszy naszemu papiezowi Janowi Pawlowi II, za które to otrzymalam wyrazy uznania i podziekowania z Watykanu. Utworzy ukazujace sie w prasie ciesza sie poczytnoscia, a na spotkaniach aplauzem. Staram sie dotrzec do Czytelnika poprzez poezje zrozumiala, czytelna, z zycia wzieta.
Zrzeszenia Literatów Polskich im. Jana Pawla II, którego jestem czlonkiem wydalo dwie antologie: pierwsza – „Janowi Pawlowi II Chicagowscy Poeci”; druga – „Powroty”.
W maju 2010 r. wydalam wlasny tomik poezji pod tytulem „Nie uciekaj mi zycie”, który cieszy sie ogromnym powodzeniem. Vitae brevis cuesus, gloriae sempiternus – zycie trwa krótko, slowa wiecznie. To moja inspiracja do pisania i szerzenia kultury polskiej na obczyznie.